اولویتها و جهت‌گیری‌های این دوره فعالیت حزب کمونیست کارگری ایران در اساس همان پلاتفرم منصور حکمت است که قبلا انتشار یافته است. اما در مقایسه با دوره‌ای که منصور حکمت آن سند را نوشت، ژوئن ١٩٩٩، تا امروز، آوریل ٢٠٠٣، فاکتورهای مهمى تغییر کرده‌اند که جهت‌گیری‌ها و اولویت‌های امروز ما را تحت تاثیر قرار میدهند. فاکتور اول از دست دادن خود منصور حکمت است. از دست دادن منصور حکمت حزب کمونیست کارگری ایران را با مصاف‌ها و مسائل جدیى روبرو میکند که من بسهم خود در سخنرانى "حزب کمونیست کارگری ایران بعد از منصور حکمت" در پلنوم ١٦ کمیته مرکزی، که در انترناسینونال هفتگى شماره ١٢١ چاپ شده است، به آنها پرداخته‌ام. فعالیت حزب کمونیست کارگری ایران در این دوره باید آگاهانه این مسائل را برسمیت بشناسد و تلاش کند که به آنها پاسخ گوید. فاکتور دوم تغییر موقعیت حزب کمونیست کارگری در صحنه سیاست و جامعه ایران است. از ژوئن ٩٩ تا آوریل ٢٠٠٣ موقعیت حزب کمونیست کارگری ایران تغییرات عمیقى کرده است. حزب کمونیست کارگری ایران امروز شناخته شده‌ترین حزب اپوزیسیون ایران و به اعتقاد من بزرگترین حزب سیاسى ایران، چه در داخل و چه در خارج کشور است. موقعیت حزب در تناسب قوای سیاسى ایران تغییر کرده است. شکست کامل جریان دو خرداد و چشم‌انداز سقوط و فروپاشى جمهوری اسلامى مسائل جدیدی را در مقابل حزب قرار داده‌اند. حزب کمونیست کارگری ایران وارد دوره‌ای شده است که در آن باید مسائل عملى و فکری خیز برداشتن بسمت قدرت سیاسى را تجزیه و تحلیل و حل و فصل کند. و بالاخره فاکتور سوم حمله آمریکا به عراق و پیامدهای آن در رابطه با ایران و در سطح جهانى و همچنین عروج رادیکالیسم جدید در سطح جهان است. حمله آمریکا به عراق جغرافیای سیاسى منطقه و جهان را تغییر داده است. اوضاع سیاسى ایران، جایگاه و رابطه احزاب و جریانات سیاسى داخلى و منطقه‌ای، چگونگى و سرعت گسترش اعتراض مردم علیه جمهوری اسلامى، پروسه قدرت گیری حزب کمونیست کارگری ایران، استقرار جامعه سوسیالیستى در ایران، موقعیت حزب کمونیست کارگری عراق و غیره همه و همه از این واقعیت تاثیر میگیرند. در کنار اینها در سطح جهانى شاهد عروج رادیکالیسم جدیدی هستیم که ابعاد و عمق خود را در جنبش ضد جنگ نشان داد. این رادیکالیسم میتواند نه تنها ابزاری موثر در مقاومت بشریت متمدن در مقابل نظم نوین آمریکا باشد بلکه بستر عروج مجدد جنبش کمونیستى و مارکسیسم مارکس و منصور حکمت بشود. این واقعیات جدید باید در جهت گیری‌ها و اولویت‌های حزب کمونیست کارگری منعکس شوند.
١- تبدیل حزب به نیروی اصلى مدعى قدرت سیاسى و آماده کردن فکری، عملى و تشکیلاتى حزب برای پاسخگوئى به دوره جدیدی که چشم‌انداز سقوط جمهوری اسلامى و ضرورت تصرف قدرت سیاسى از جانب حزب در مقابل ما قرار داده است. تبدیل حزب به اصلى ترین نیروی اپوزیسیون رژیم اسلامى و تبدیل حزب کمونیست کارگری به یک حزب سیاسى توده‌ای. مقابله با هر نیروئى که بخواهد بجای جمهوری اسلامى دولت و نظام دیگری را به مردم تحمیل کند. تبدیل پایبندی به منشور آزادی‌های سیاسى به محک شناسائى هر جریان سیاسى یا دولتى از جانب مردم.
٢- تبلیغ و توده‌گیر کردن شعار جمهوری سوسیالیستى بعنوان حکومتى که باید با سرنگونى رژیم اسلامى برقرار شود. عروج حزب بعنوان پرچمدار و سخنگوی طبقه کارگر و برنامه و مطالبات کارگری درصحنه مبارزات جاری در ایران.
٣- حفظ حزب در مرکز صحنه سیاسى اپوزیسیون ایران. تامین دخالت فعال حزب در جدلهای فکری و سیاسى جامعه و تضمین اینکه حزب کماکان عنصر شاخص فضای سیاسى ایران خواهد بود. جلب و جذب رهبران و آژیتاتور‌های رادیکال، آزادیخواه و سوسیالیست و کانون‌های فکری و مبارزاتى در ایران به حزب.
٤- گسترش مقابله سیاسى و فکری با اسلام سیاسى در ایران و در سطح بین‌المللى.
٥- دنبال کردن و به ثمر رساندن سیاستهای مختلف منتج از بحث حزب و جامعه: شفافیت و گشایش حزب بروی جامعه، حضور هرچه وسیعتر شخصیتها و چهره‌های شناخته شده کمونیست در صحنه مبارزه اجتماعى، رشد دخالتگری حزب در کلیه کشمکشها و جدلهای سیاسى بر سر آزادی و برابری و رفاه اجتماعى. قد علم کردن حزب به مثابه یک نیروی رهبر کل جامعه، حضور حزب در نبرد هرروزه بر سر افکار و کردار سیاسى توده‌های وسیع مردم.
٦- راه اندازی و کمک به ایجاد و گسترش پروژه‌هائى که دسترسى حزب به مردم را گسترش میدهد و پروژه‌هایى که تصویر روشن‌تری از قدرت و قابلیت حزب را در مقابل جامعه قرار میدهد.
٧- گسترش حضور سیاسى، تبلیغى و سازمانى حزب در داخل کشور. گسترش موجودیت حزب در داخل کشور به ترکیبى از یک جنبش و یک تشکیلات پر نفوذ، با برد سیاسى وسیع که قادر به دخالت فعال، نقشه‌مند، موثر و امن در تعییر تناسب قوای سیاسى و اجتماعى باشد. تشکیلاتى که بلحاظ فکری و عملى آمادگى بسیج توده‌ای و رودرروئى با اوضاع متحول جامعه را داشته باشد.
٨- تلاش برای تحکیم و گسترش شبکه‌های کارگران کمونیست، دامن زدن به جنبش مجمع عمومى، متوجه کردن فعالین و جنبش کارگری به عرصه‌های اساسى نبرد طبقاتى در دوره کنونى.
٩- کمک به شکل گیری تشکل‌های توده‌ای مختلف. حمایت از سازمان آزادی زن برای شکل دادن به یک سازمان توده‌ای در رابطه با مسئله زن در ایران.
١٠- تبدیل سازمان جوانان کمونیست به سخنگو و سازمانده اصلى اعتراض جوانان به جمهوری اسلامى. ایجاد یک سازمان وسیع و پر نفوذ توده‌ای جوانان کمونیست در ایران، دخالت فعال در مجادلات فکری جریان چپ و کمونیست در میان جوانان، بویژه در دانشگاهها و جلب کانون‌های فکری و مبارزاتى دانشجوئى به کمونیسم کارگری و حزب. جلب و جذب توده هرچه وسیعتر جوانان به مارکسیسم مارکس و منصور حکمت. عروج سازمان جوانان کمونیست به عنوان سازمان متشکل کننده اصلى جوانان در دانشگاهها و محلات.
١١- گسترش وسیع فعالیت حزب در کردستان. حفظ فشار سیاسى، فکری و فرهنگى بر ناسیونالیسم کرد. تمرکز قوا برای تبدیل هرچه سریعتر شهرهای کردستان به پایگاه‌های سیاسى، فکری، فرهنگى و تشکیلاتى حزب کمونیست کارگری. تبدیل تشکیلات کردستان حزب به یک تشکیلات سیاسى وسیع و پرنفوذ و قدرتمند توده‌ای در کردستان. منزوی کردن تشکل‌ها و جریانات ناسیونالیست کرد. تامین حضور مسلحانه قوی، ایجاد پتانسیل گسترش نظامى سریع و آمادگى سیاسى، فکری و عملى حزب برای دخالت سریع و موثر در کردستان در شرایطى که قبل از سرنگونى جمهوری اسلامى کنترل دولت بر کردستان تضعیف شود. تبدیل حزب به نیروی اصلى اپوزیسیون در کردستان.
١٢- ایجاد یک موجودیت عظیم حزبى، با نفوذ، توده‌ای و با برد سیاسى بسیار وسیع در خارج کشور. گسترش دسترسى حزب به مردم در خارج کشور. تبدیل جمع آوری کمک مالى از مردم به یک رکن اساسى فعالیت حزب در خارج کشور.
١٣- ایجاد و گسترش مکانیسم‌هایى که وحدت فکری و سیاسى در رهبری و میان رهبری و کادرهای حزب را گسترش دهد.
١٤- مدرنیزه کردن ساختارها و متابلیسم اداری و اجرایى حزب و برقراری مقرارات و روشهای تعریف شده و لازم الاجرا در قلمروهای مختلف تشکیلاتى. ایجاد یک ماشین قدرتمند و یک موجودیت قوام گرفته حزبى.
١٥- قابل دسترس کردن نوشته‌های منصور حکمت در ابعاد وسیع در ایران. تبدیل خط منصور حکمت به بستر اصلى مارکسیسم در ایران.
١٦- جدی گرفتن آموزش اعضا و کادرها. راه اندازی مکانیسم‌های آموزشى در تشکیلات و روتین کردن آن. دامن زدن به فعل و انفعال فکری و تئوریک در حزب و کمک به نهادهائى نظیر انجمن مارکس-حکمت. تلاش برای شکل دادن به یک شالوده کادری قوی مارکسیست و مجرب در حزب.
١٧- ایفای نقش حزب بعنوان سخنگو و پرچمدار عروج مجدد مارکسیسم در سطح بین‌المللى از طریق دخالت در کشمکش‌های سیاسى و فکری رادیکالیسم در حال عروج در جهان و همچنین قابل دسترس کردن نوشته‌های منصور حکمت به زبانهای مختلف و بویژه به انگلیسى و عربى (در هماهنگى با حزب کمونیست کارگری عراق و بنیاد منصور حکمت).
١٨- ایجاد روابط گسترده و محکم با بخش‌های مختلف طبقه کارگر جهانى. تلاش برای ایجاد وسیعترین همبستگى عملى متقابل میان کارگران ایران و سایر کشورها.
١٩- همکاری و روابط فشرده تر با حزب کمونیست کارگری عراق.
٢٠- تعقیب فعال پروژه‌های مالى و تضمین در آمد لازم برای پیشبرد پروژه های تشکیلاتى و سیاسى حزب.